Een indruk van de opening van www.hetpaleisgroningen.nl. bezien vanuit de verwonderwinkel. Wil je zelf ondervinden of het paleis haar naam eer aan doet?
4 oktober is het culturele zondag. Van 12.00 tot 17.00 uur!
!
Art in Residence
Vandaag had ik het geluk dat met mijn mobiele verwonderwinkel bij de opening van www.hetpaleisgroningen.nl mocht zijn. Het was een adembenemende dag. Er waren zoveel mooie verhalen en mooie ontmoetingen in mijn winkel. Wat een geluk denk ik dan. Jeetje, wat een geluk dat ik dit mag doen.
Zo halverwege de middag heb ik een rondje gelopen. Wat een heerlijkheid om zoveel creativiteit bij elkaar te zien! En wat heb ik het nodig om dat te zien. Er begint iets diep te grommen in mij. Voordat die grom zich kon vermedigvuldigen tot oerbrul was ik weer terug in mijn winkel. Maar… ik wil ook! En ik ga het uitzoeken of het kan, een atelier voor een tijdje… art in residence… Het lijkt me zo heerlijk om in de verwondering te zitten. Dagenlang.
9 9 9
Jaaaa! ik heb een nieuw beroep! Ik heb er nog geen woorden voor. …wel beelden…
Stilte en verwondering
Een belangrijk ingrediënt van verwonderen is stilte. Hoe meer stilte, hoe meer verwondering. Denk ik. Maar hoe is het om écht in stilte te zijn? Om geen prikkels om je heen te hebben van televisie, telefoon en computer. Hoe is het om 10 dagen je mond te houden?
Nog 3 uurtjes en dan pak ik de bus… ik duik de stilte in. De Vipassana meditatie in Havelte.
Mijn rugzak is gepakt en weegt opvallend licht. Geen boeken, tekenmateriaal of mooimaakdingen. Ik heb ontzettend de kriebels in mijn buik. Durf ik dit? Durf ik dit? Durf ik los te laten en toe te laten en weg te laten en te laten en te zijn. En te laten. En te zijn, en te laten… Los, leeg, stil…
Ik ben even weg.
Inleg & uitleg
Verwondering in het drukkerijmuseum te Meppel! Wij hebben in Meppel een doe- museum. Een enthousiaste club mensen houden het museum levendig. Vandaag de dag wordt er in nog steeds gedrukt. En er worden nog steeds boeken gebonden. En er wordt nog steeds papier geschept.
De woorden die bij het drukkersvak horen zijn erg inspirerend. Zo is er de inleg… En.. de uitleg. Er is een moet, en er is een degel (zou degelijk daar iets mee te maken hebben?)
Bert Anthonisse is de drukker. Hij gaf een maand geleden een workshop bij R10: Het grafisch atelier in Zwolle. Toen ik hoorde dat hij in Meppel werkte in het museum dacht ik… misschien is hetgeen ik wens in mijn hoofd gewoon mogelijk! Ja het kan! Dit gaat een stuk sneller dan handmatig stempelen. www.drukkerijmuseum-meppel.nl .
wie A zegt…
De A-klank is zo anders dan de B-klank. De A-klank zingt, is warm en breed. De A-klank is groot en ruim. De B-klank daarentegen is kort en duidelijk.
Wie A zegt moet ook B zeggen. En daar ben ik druk mee bezig.
Eergisteren hebben Pieter en ik foto’s gemaakt in Havelte van de verwonderwinkel. Een typisch gevalletje van een B. Mooie foto’s zijn er gemaakt. De verwonderwinkel trok Bekijks. En zo werd er gebreid en gehaakt en gepraat over rijkdommen van de straat. Mmmm…. daar word ik zooo Blij van!
Duurzaamheid
Sommige woorden zijn het verwonderen waard.
Duurzaamheid is zo’n woord. Van Mariska (www.alleenpositiviteit.nl) hoorde ik dat mijn start van de verwonderwinkel (9/9/9) samenvalt met de dag van de duurzaamheid! GAAAAF!
Verwonderen is luisteren naar je hart en luisteren naar je hart is het meest duurzame wat er is. Toch?
Ik ben blij!
Hartekreet
Stel je eens voor dat je liefde kan planten. Pure liefde die je in de grond stopt, … gaat groeien, ontluiken en bloeien. En zich dan in duizendfout vermenigvuldigd als pure liefde… wow.
Twee weken geleden was ik in de tuinen van Weldadigheid in Veenhuizen.
De liefde die Lambert en Jolanda verspreiden met hun bijzondere groenten is voelbaar. Verwondering ten top in het groen (te). www.detuinenvanweldadigheid.nl
Bijgaand een foto van een land-art activiteit waarin ik de liefde wil planten. Dat het stenen zijn maakt eigenlijk niet uit. Het gaat om de intentie. Bovendien zijn stenen een soort van overgrootouders van planten.
Verwondering op een bordje
Kip is, biologisch, duur. Eergisteren kon ik het niet laten. Duur of niet. Duur is relatief (want zo relativeer ik dat). Bovendien heeft de kip biologisch hopelijk een iets beter leven gehad en dat is dan weer duurzaam.
Afijn. Die kip heb ik gemarineerd. Beetje sojasaus, knoflook en een per ongeluk een enorme scheut azijn… Hoe los ik dat op? dus nog meer soja… en veeeeeel kerriepoeder, peper en zout en …. SINAASAPPEL
Dat was me toch lekker! Per ongeluk erg lekker. En daar verwonder ik me dan over. Wanneer ik het gevoel heb dat iets echt niet goed uitpakt het toch superlekker blijkt te zijn. En terwijl ik dit zo zit te typen denk ik… is contrast in gedachten een ingrediënt voor verwondering? Zit dat ook zo bij andere zaken die niet met smaak te maken hebben maar met iets anders? Bijvoorbeeld hoe je parfum kan maken van stront? Of hoe je kunst kan maken van gras? Of hoe je muziek kan maken van dagelijkse geluiden… mmmm. Gaat verwondering over het kleine onzichtbare wat zichtbaar wordt omdat je het anders verwacht?
Zo zag onze kippegangetje eruit:
Aard-appels
Over verwondering gesproken…Plant eens een uitgelopen aardappel. Binnen de kortste keren groeit er een volwaardige plant uit. Deze aardappel vond zijn eigen kader van het plastic bakje te klein, en zijn wortels vonden de weg door die kleine gaatjes de grote grond in… En zo tijdens een tuinopruimactie had ik gedacht de aardappel van zijn kader te verlossen. Ik was echt verbaasd dat er gewoon al kleine aardappeltjes aangroeiden door het plastic heen. Wat een enorme kracht heeft die natuur. En daarin zo flexibel als een…Aardappel denk ik. Dank ik.
