Een belangrijk ingrediënt van verwonderen is stilte. Hoe meer stilte, hoe meer verwondering. Denk ik. Maar hoe is het om écht in stilte te zijn? Om geen prikkels om je heen te hebben van televisie, telefoon en computer. Hoe is het om 10 dagen je mond te houden?
Nog 3 uurtjes en dan pak ik de bus… ik duik de stilte in. De Vipassana meditatie in Havelte.
Mijn rugzak is gepakt en weegt opvallend licht. Geen boeken, tekenmateriaal of mooimaakdingen. Ik heb ontzettend de kriebels in mijn buik. Durf ik dit? Durf ik dit? Durf ik los te laten en toe te laten en weg te laten en te laten en te zijn. En te laten. En te zijn, en te laten… Los, leeg, stil…
Ik ben even weg.
