Een foto is een gek iets. Het is een bewijs van iets wat is geweest. Een schaduw, en een spoor op een foto is nog gekker. Dat is een bewijs van iets wat is geweest, geweest. Een echte win-win situatie. Vandaag heb ik me verwonderd. Enorm. Over zachte regen, paddestoelen, over vinders en vlinders en over ruimte in een ruimte. Ik heb geluk. Onwijs veel geluk.
Marit van der Sleen. Ik ontmoet haar op de startersdag bij de kamer van koophandel. Ze heeft een lezing gegeven over marketing die dag. Ik vind haar leuk. Sprankelend. Via het KvK-netwerk komen we elkaar weer tegen. Ze geeft een cursus. Ik heb zin in een cursus. Lekker mijn gedachten even in de wasmachine. Mag ik nog meedoen?
De cursus mind mapping kan ik iedereen aanraden die op een beeldende manier hoofd- en bijzaken wil onderscheiden. De lunch bij Intermezzo was verrukkelijk. De samenvatting van de dag kan ik beschrijven als een feestje. En fijn! Overal ontstaan er ineens hoofd- en bijzaken. Oftewel… ik kan door het bomen ook het bos nog zien.
Geluk.
Creativiteit.
Gelukt.
Creativitijd.
Gelukkig.
Creativifeit.
Het begon met een paperclip, een roestige zaag en draad. Daarbij het onmisbare ingredient Soldeertin en S39. En toen…
Station Zwolle.
Het is mistig en het is vroeg. Het schemert. Ik moet wachten. Om de tijd te vullen maak ik foto’s. De camera ziet meer dan ik kan zien, gelukkig mag ik meekijken.
Miljoenen kristallen in de lucht, fonkelend, zachtjes fluitend naar elkaar. Wie is als eerste beneden? Heel zacht voel ik wat ik mis.
Wat een luxe om van braakliggend terrein naar braakliggend terrein gereden te worden! Met een touringcar. Het gevoel: schoolreisje! Alleen kende ik nu mijn klasgenoten niet. Gisteren was ik in Rotterdam om wastelands te bezoeken, zie www.portscapes.nl Het was prachtig weer met heel helder licht. Mijn buurvrouw Marianne was erg gezellig, het onderweg zijn een feestje. En mijn verwondering werd met elk bezoek groter.
Vandaag was ik op de startersdag in Leeuwarden. Met mijn mobiele verwonderwinkel!
Ik moet nog even laten bezinken dat ik mijn droom aan het doen ben. Ik heb genoten van de verhalen en mooie ontmoetingen en prachtige ideeën.
Ik, jij, zij, jullie, de buren… en HUN.
Wij … noemen ze de Hunebedden. Maar hoe zouden Zij ze genoemd hebben, jaren geleden? Mijn allerliefste nichtje: Fleur, noemde ze de “moederbedden”.
Dit weekend ga ik mijn eerste persbericht schrijven. En daarvoor heb ik foto’s nodig van mijn mobiele verwonderwinkel. Niks leukers om deze foto’s te maken bij de Moederbedden.
Op 29 november mag ik met mijn mobiele verwonderwinkel inhaken bij het enige warenhuis der verwondering in Nederland: Warenhuis Vanderveen in Assen. www.vanderveen-assen.nl De geschiedenis die daar leeft is bijna voelbaar.
En super, de superdeluxe, ik ga die dag samenwerken met Thijs Kwakernaak. www.thijskwakernaak.nl !
Kom je ook inhaken?
Bloemen kunnen niet verbloemen. Alleen mensen kunnen dat.
Bloemen rijpen en zo overrijp krijg je steeds meer kern te zien.
En dan verbloem ik dat mijn wens tot in de kern uitkomt, als ik alle zaadjes wegblaas met de wind mee.
Verwondering ten top.
Prachtige omgeving. Bijzondere wateren, stilte. Paddestoelen en hekken. Hekken waar je op kan liggen om je rug te kraken. Drenthe heeft het. De Pro-Vind-en-Zie waar je je kan verwonderen op de horizon. Kom maar eens ervaren:-)
© 2025 Verwondering als basis voor innovatie. All rights reserved.