Geluk.
Creativiteit.
Gelukt.
Creativitijd.
Gelukkig.
Creativifeit.
Category Archives: Filosofie
Geluk is een feit
Mist der verwondering
Station Zwolle.
Het is mistig en het is vroeg. Het schemert. Ik moet wachten. Om de tijd te vullen maak ik foto’s. De camera ziet meer dan ik kan zien, gelukkig mag ik meekijken.
Miljoenen kristallen in de lucht, fonkelend, zachtjes fluitend naar elkaar. Wie is als eerste beneden? Heel zacht voel ik wat ik mis.
Verwondering op braakliggend terrein
Wat een luxe om van braakliggend terrein naar braakliggend terrein gereden te worden! Met een touringcar. Het gevoel: schoolreisje! Alleen kende ik nu mijn klasgenoten niet. Gisteren was ik in Rotterdam om wastelands te bezoeken, zie www.portscapes.nl Het was prachtig weer met heel helder licht. Mijn buurvrouw Marianne was erg gezellig, het onderweg zijn een feestje. En mijn verwondering werd met elk bezoek groter.
Verbloemen en verwonderen
Bloemen kunnen niet verbloemen. Alleen mensen kunnen dat.
Bloemen rijpen en zo overrijp krijg je steeds meer kern te zien.
En dan verbloem ik dat mijn wens tot in de kern uitkomt, als ik alle zaadjes wegblaas met de wind mee.
Verwondering ten top.
Op de horizon
Prachtige omgeving. Bijzondere wateren, stilte. Paddestoelen en hekken. Hekken waar je op kan liggen om je rug te kraken. Drenthe heeft het. De Pro-Vind-en-Zie waar je je kan verwonderen op de horizon. Kom maar eens ervaren:-)
Art in Residence
Vandaag had ik het geluk dat met mijn mobiele verwonderwinkel bij de opening van www.hetpaleisgroningen.nl mocht zijn. Het was een adembenemende dag. Er waren zoveel mooie verhalen en mooie ontmoetingen in mijn winkel. Wat een geluk denk ik dan. Jeetje, wat een geluk dat ik dit mag doen.
Zo halverwege de middag heb ik een rondje gelopen. Wat een heerlijkheid om zoveel creativiteit bij elkaar te zien! En wat heb ik het nodig om dat te zien. Er begint iets diep te grommen in mij. Voordat die grom zich kon vermedigvuldigen tot oerbrul was ik weer terug in mijn winkel. Maar… ik wil ook! En ik ga het uitzoeken of het kan, een atelier voor een tijdje… art in residence… Het lijkt me zo heerlijk om in de verwondering te zitten. Dagenlang.
Inleg & uitleg
Verwondering in het drukkerijmuseum te Meppel! Wij hebben in Meppel een doe- museum. Een enthousiaste club mensen houden het museum levendig. Vandaag de dag wordt er in nog steeds gedrukt. En er worden nog steeds boeken gebonden. En er wordt nog steeds papier geschept.
De woorden die bij het drukkersvak horen zijn erg inspirerend. Zo is er de inleg… En.. de uitleg. Er is een moet, en er is een degel (zou degelijk daar iets mee te maken hebben?)
Bert Anthonisse is de drukker. Hij gaf een maand geleden een workshop bij R10: Het grafisch atelier in Zwolle. Toen ik hoorde dat hij in Meppel werkte in het museum dacht ik… misschien is hetgeen ik wens in mijn hoofd gewoon mogelijk! Ja het kan! Dit gaat een stuk sneller dan handmatig stempelen. www.drukkerijmuseum-meppel.nl .
wie A zegt…
De A-klank is zo anders dan de B-klank. De A-klank zingt, is warm en breed. De A-klank is groot en ruim. De B-klank daarentegen is kort en duidelijk.
Wie A zegt moet ook B zeggen. En daar ben ik druk mee bezig.
Eergisteren hebben Pieter en ik foto’s gemaakt in Havelte van de verwonderwinkel. Een typisch gevalletje van een B. Mooie foto’s zijn er gemaakt. De verwonderwinkel trok Bekijks. En zo werd er gebreid en gehaakt en gepraat over rijkdommen van de straat. Mmmm…. daar word ik zooo Blij van!
Duurzaamheid
Sommige woorden zijn het verwonderen waard.
Duurzaamheid is zo’n woord. Van Mariska (www.alleenpositiviteit.nl) hoorde ik dat mijn start van de verwonderwinkel (9/9/9) samenvalt met de dag van de duurzaamheid! GAAAAF!
Verwonderen is luisteren naar je hart en luisteren naar je hart is het meest duurzame wat er is. Toch?
Ik ben blij!
Verwondering op een bordje
Kip is, biologisch, duur. Eergisteren kon ik het niet laten. Duur of niet. Duur is relatief (want zo relativeer ik dat). Bovendien heeft de kip biologisch hopelijk een iets beter leven gehad en dat is dan weer duurzaam.
Afijn. Die kip heb ik gemarineerd. Beetje sojasaus, knoflook en een per ongeluk een enorme scheut azijn… Hoe los ik dat op? dus nog meer soja… en veeeeeel kerriepoeder, peper en zout en …. SINAASAPPEL
Dat was me toch lekker! Per ongeluk erg lekker. En daar verwonder ik me dan over. Wanneer ik het gevoel heb dat iets echt niet goed uitpakt het toch superlekker blijkt te zijn. En terwijl ik dit zo zit te typen denk ik… is contrast in gedachten een ingrediënt voor verwondering? Zit dat ook zo bij andere zaken die niet met smaak te maken hebben maar met iets anders? Bijvoorbeeld hoe je parfum kan maken van stront? Of hoe je kunst kan maken van gras? Of hoe je muziek kan maken van dagelijkse geluiden… mmmm. Gaat verwondering over het kleine onzichtbare wat zichtbaar wordt omdat je het anders verwacht?
Zo zag onze kippegangetje eruit:
