April 24, 2010
Het was net gestopt met regenen toen ik de deur uitging. Het wolkendek was dik. Onderweg naar het station gestopt bij Mocca d’Or Meppel. Wellicht mag ik een paraplu lenen? Ja dat mag! En toen dacht ik; als ik een paraplu meeneem dan gaat het regenen, zal je net zien.
Het was donker in Kampen… maarrrrr het regende niet!
Bij het stoplicht heb ik twee mevrouwen aangesproken. En ik mocht filmen! Jeuh! Dat filmen heb ik nog niet helemaal door. Dat zwarte beeld? Dat hoort zo! Echt:-) Toch grappig om mezelf onbedoeld de essentie te horen vertellen. Ik hoor het mezelf zeggen: “Het gaat niet om de verwonderwinkel, het gaat om vragen stellen”.
Het kleinste huisje in Kampen, zie je de strakblauwe lucht? Geweldig! Blij dat ik geen paraplu mee heb genomen. Kampen is een prachtige oude stad. Met een grote kerk. Echt buiten proporties. Verwondering gaat vaak over geloven dat heb ik al vaak gemerkt. In Kampen was er veel verwondering over het geloof.
Ik geloof ook in verwondering, en zo onderweg verzamel ik mijn eigen beelden. Zoals de gekerfde letters bij de Meestersmid. En zo’n huisjesstempel, wow!
Vitrage voor de ramen. Vind ik altijd fascinerend.
Vooral van die ouderwetse vitrage.
En! Grasbloemen wat uit de muur komt. Jaaaa! Dat is nog eens gaaf!
De natuur blijft voor mij toch de grootste verwondering!
April 7, 2010
“Zet jezelf op de kaart!” Hoe brutaal om een bedrijf te bellen of ze me kaarten wilden sponsoren voor mijn retourtje verwondering… De meneer was heel vriendelijk aan de telefoon en vertelde over het nieuwe beleid dat ze voor niemand overstag gingen. Waarom niet? Omdat het niet kan in tijden van crisis. En sponsoring moet ook wat opleveren. Dat snap ik ook goed. Dus ik wilde er voor betalen. En helemaal voor een meneer die duidelijk hart voor de zaak heeft. En ik begon te vertellen over mijn hart voor mijn zaak.
Heb je toevallig heel veel kaarten nodig… ? Van die zet je provind&zie op de kaart, kaarten… Toevallig weet ik een leuk adres!
January 3, 2010
Hebben jullie het gezien met de jaarwisseling? De blauwe maan? Dat geeft vast geluk in het nieuwe jaar! En veel verwondering!
December 13, 2009
Lijfspreuken. Wijsheden. Spreekwoorden. De taal verpakt in kernen, kanttekeningen en psjes. Het zijn de kleine dingen die ‘t em doen.
November 15, 2009
Het begon met een paperclip, een roestige zaag en draad. Daarbij het onmisbare ingredient Soldeertin en S39. En toen…
November 10, 2009
Station Zwolle.
Het is mistig en het is vroeg. Het schemert. Ik moet wachten. Om de tijd te vullen maak ik foto’s. De camera ziet meer dan ik kan zien, gelukkig mag ik meekijken.
Miljoenen kristallen in de lucht, fonkelend, zachtjes fluitend naar elkaar. Wie is als eerste beneden? Heel zacht voel ik wat ik mis.
September 27, 2009
Een indruk van de opening van www.hetpaleisgroningen.nl. bezien vanuit de verwonderwinkel. Wil je zelf ondervinden of het paleis haar naam eer aan doet?
4 oktober is het culturele zondag. Van 12.00 tot 17.00 uur!
!
June 28, 2009
Stel je eens voor dat je liefde kan planten. Pure liefde die je in de grond stopt, … gaat groeien, ontluiken en bloeien. En zich dan in duizendfout vermenigvuldigd als pure liefde… wow.
Twee weken geleden was ik in de tuinen van Weldadigheid in Veenhuizen.
De liefde die Lambert en Jolanda verspreiden met hun bijzondere groenten is voelbaar. Verwondering ten top in het groen (te). www.detuinenvanweldadigheid.nl
Bijgaand een foto van een land-art activiteit waarin ik de liefde wil planten. Dat het stenen zijn maakt eigenlijk niet uit. Het gaat om de intentie. Bovendien zijn stenen een soort van overgrootouders van planten.
June 13, 2009
Over verwondering gesproken…Plant eens een uitgelopen aardappel. Binnen de kortste keren groeit er een volwaardige plant uit. Deze aardappel vond zijn eigen kader van het plastic bakje te klein, en zijn wortels vonden de weg door die kleine gaatjes de grote grond in… En zo tijdens een tuinopruimactie had ik gedacht de aardappel van zijn kader te verlossen. Ik was echt verbaasd dat er gewoon al kleine aardappeltjes aangroeiden door het plastic heen. Wat een enorme kracht heeft die natuur. En daarin zo flexibel als een…Aardappel denk ik. Dank ik.
