April 24, 2010
Het was net gestopt met regenen toen ik de deur uitging. Het wolkendek was dik. Onderweg naar het station gestopt bij Mocca d’Or Meppel. Wellicht mag ik een paraplu lenen? Ja dat mag! En toen dacht ik; als ik een paraplu meeneem dan gaat het regenen, zal je net zien.
Het was donker in Kampen… maarrrrr het regende niet!
Bij het stoplicht heb ik twee mevrouwen aangesproken. En ik mocht filmen! Jeuh! Dat filmen heb ik nog niet helemaal door. Dat zwarte beeld? Dat hoort zo! Echt:-) Toch grappig om mezelf onbedoeld de essentie te horen vertellen. Ik hoor het mezelf zeggen: “Het gaat niet om de verwonderwinkel, het gaat om vragen stellen”.
Het kleinste huisje in Kampen, zie je de strakblauwe lucht? Geweldig! Blij dat ik geen paraplu mee heb genomen. Kampen is een prachtige oude stad. Met een grote kerk. Echt buiten proporties. Verwondering gaat vaak over geloven dat heb ik al vaak gemerkt. In Kampen was er veel verwondering over het geloof.
Ik geloof ook in verwondering, en zo onderweg verzamel ik mijn eigen beelden. Zoals de gekerfde letters bij de Meestersmid. En zo’n huisjesstempel, wow!
Vitrage voor de ramen. Vind ik altijd fascinerend.
Vooral van die ouderwetse vitrage.
En! Grasbloemen wat uit de muur komt. Jaaaa! Dat is nog eens gaaf!
De natuur blijft voor mij toch de grootste verwondering!
March 24, 2010
Om 7.00 uur ging de wekker. Het regende. Uh.. regen? Ik was verbaasd. Hoe kan het nou regenen op deze prachtige dag, de start van de lente? …Een vreemde spanning voelde ik in mijn buik. Zo’n brrr-spanning; als in: “ik moet examen doen…voor een heeel leuk vak!”
Toen ik om 11.01 in de trein stapte was het droog en een nog mager zonnetje deed haar best om de wolken te verdrijven. Johan zwaaide me uit dat was super!
De spanning veranderde in een blij gevoel… Ik durf! Met de mobiele verwonder-marskramer op mijn rug maak ik een statement. Ik kan me niet meer verstoppen. …. Het is mijn beroep, mij verwonderen! Zweverig? Juist niet! Verwonderen is wezenlijk.
Ik heb mezelf verwondert over mijn eigen brutaliteit om bedrijven te bellen om een vraag bij mij te kopen. Ik kreeg veel nee’s maar ook 3 ja’s! En onwijs goede tips. Het eerste gesprek met: Rian Hof van energiewacht gaf me zelfvertrouwen. Het tweede gesprek met Marc Haitsma van SPH verpakkingen leverde me veel wijsheid en tips op en het gesprek met Marieke Vegt van Kunst en Cultuur Drenthe gaf me draagvlak.
In Assen ben ik eerst aan de koffie gegaan. Even bijkomen van de bijzondere treinreis. Hele bijzondere gesprekken gevoerd maar helaas ben ik daarmee ook in overtreding als ik film of fotografeer in de trein. Dus u mag daar zelf iets bij verzinnen. Is ook heel leuk, toch?
Hier vind u het filmpje van de dag! Zelf gemonteerd en gefilmd met een fototoestel…Ook een soort van verwondering! retourtje verwondering
En deze mevrouw zat zo lekker in het zonnetje te zitten. Ik mocht best een foto maken. Ze had samen met haar man een fotozaak gehad. Wel 50 jaar. Jee.
Deze dames zette als eerste hun verwondering op de kaart van Drenthe!
En deze jongeman verwonderde zich over het feit dat ieder mens anders is dan jij; ieder mens is uniek. En het feit dat dat ook altijd zo zal blijven. Tim Klaver heet hij. Hij deed auditie bij Kunstbende. We schudden elkaar een hand… want wie weet komt hij als Dokter Anders bij het ministerie van Verwondering.
Deze jongeman zette het -samen zijn met vrienden- op de kaart.
En deze jongedame… is Willy. Willy is 77 en doet veel vrijwilligerswerk. Ik mag een keer stage bij haar! Daar kijk ik naar uit!
March 21, 2010
Dit is Johan. Hij had een artikel gelezen over het “retourtje verwondering” in het Dagblad van het Noorden. (geschreven door Joep van Ruiten)
Johan heeft een werkje van mij gekocht uit de kleinste galerie van Nederland; Vernissage. Zo heb ik hem leren kennen. En nu had hij dus het artikel gelezen en hij stond daar te staan tot ik aankwam. Johan is ook kunstenaar, een woordkunstenaar. Hij schrijft echt prachtige gedichten. Zijn eerste bundel wordt binnenkort gepresenteerd! Maar afijn…
Ik was laat omdat ik onderweg mezelf bijna was verloren. Gelukkig nog op tijd om Johan een dikke knuffel te geven. Want jemig… wat ben ik dankbaar. Wat deed het me goed dat daar hij daar stond. Ik vond het zo spannend!
Morgen meer…. over Wiebe en de bijzondere jongen die zo houdt van treinen, en over Tim Klaver die zich veel verwondert (en hele goede muziek maakt), en over oversteken en over kikkers en over zijn, zijn waar je bent. Over dat geluk niets anders is dan een banaan eten op een bankje, en over Willy. En dat je moet gaan, moet oversteken voordat het weer rood wordt.
March 17, 2010
Het kwam zo. Bij de kringloop vond ik een ouderwetse rugzak. De rugzak heb ik van het frame gesloopt. Overal waar ik naartoe ging met de trein ging het frame mee. Zo vroeg ik her en der aan reizigers naar de toekomst van de nieuwe mobiele verwonderwinkel. (“deh.. wat?”) Dit is het frame.. hoe moet het volgens jou worden? En wat moet erin komen? De meest bijzondere verhalen kreeg ik te horen…. en zo… zo kwam ik weer bij de essentie terecht van de mobiele verwonderwinkels. Door het framewerk. Door een winkel die er nog niet is.
En toen dus… Hierboven de schetsen van de 3e mobiele verwonderwinkel. De derde is niet mooi… Er zit een onbeduidend gekke en grote lege plek. Waarom?
Ik hoop dat ik je tegenkom in de trein, aankomende zondag, dan vertel ik het je. Thijs Kwakernaak gaat mee. Je weet wel… die van die prachtige filmpjes en animaties. Hij zet de verwondering in een bijzonder kader.
De vertaling van het retourtje verwondering is volgende week terug te vinden op de site. We vertrekken aankomende zondag om 11.00 uur van het station in Meppel naar Assen.
March 14, 2010
Afgelopen jaar ben ik voor mijn gevoel vooral met ontwikkelen bezig geweest. Veel ontwikkelen. En hoe meer ik ontwikkel, hoe meer ideeën er komen. Het voelt als een uitstapje als ik dan lekker een creatieve factuur ga maken. Lekkerrrr. Soms worden de facturen kleine kunstwerkjes wat ik weer lastig weg kan sturen… Dennis wil graag een expositie maken van mijn facturenfeestjes… ik ben reuze gevleid.
March 7, 2010
Kom aan tafel en proef mee!
Nieuwe vormen van organiseren en medezeggenschap! Vanuit de mobiele verwonderwinkel waren Thijs en ik erbij. We vroegen de bezoekers onder andere; op welk woord wil jij je stempel drukken en welk woord mag écht weg in de medezeggenschap? Met hoge korting in de reclame? De rest van de resultaten binnenkort in een filmpje! leuk!
March 1, 2010
Ooit begon ik mijn eerste blog met de UNST. Zie de button verleden tijd bij boekoebel. En die unst die blijft me bezig houden. Wat deze foto met verwondering te maken heeft? Alles! Het is mijn eerste fotoshop ding! Een uitprobeersel en ik ben niet hard weggerend! Ik ben blijven zitten in al mijn frustratie die op een gegeven moment omturnde naar blijdschap. Hé, het is toch best leuk! Mooi geluk dat er dan zo’n wijsheid naast me zit.
February 27, 2010
Woorden zijn maar klanken. Zijn klanken gelijk aan elkaar? Of hebben sommige klanken voorrang? Worden sommige klanken gediscrimineerd of ondergesneeuwd? Waar komen ze vandaan? Wanneer zijn de woorden gekomen? En van welke klanken zijn woorden afgeleid. Waarom zeggen wij Neederlanders overal nee tegen. Zit het gewoon al in de naam besloten?
En zijn klanken nodig om elkaar te verstaan? Of kan je ook in harten kijken zonder geluid. En toch de liefde horen?
February 21, 2010
Door de verwonderwinkel uitgeroepen tot hét snoepgadget van het jaar! De plaatjeskauwgom van de Wibra. Lekker zijn ze niet… nou ja… de eerst 3 minuten, daarna wordt de kauwgom hard en smaakloos. Echter voor doorbijtmomenten ideaal!
