De tijd nemen om stil te staan bij verwondering. Doe je dat wel eens? Vandaag mocht ik met mijn mobiele verwonderwinkel op de Noorderlinkdagen in Groningen staan. Fijn ook, om veel bekende gezichten van het NNF te zien! Bijvoorbeeld Cathy Brouwer. Door haar doe ik nu een theatersportcursus… Dankerdedank!
Dank. Dankbaar. Dat is het wat ik voel als ik van die gesprekken heb van waarde. Want waar gaat het nou om in het leven? Waar gaat het nou écht om? Wat vind jij?
maar om de context…
En wat nou als de context troebel is… is de tekst dan ook niet helder?
Een win-win situatie is voor mij nooit meer hetzelfde. Vandaag ging het retourtje verwondering naar Nijmegen; de intocht van de Nijmeegse Vierdaagse. Wat een feest!
Ik maak kennis met Wim.
Wim loopt voor Wim. Een ode voor zijn vriend. Al snel zet ik de camera uit. Hij praat over markante personen, over verlies van een bijzondere vriendschap, we praten over spiritualiteit. In de drukte van de straat hebben wij het stil samen. Het is een gek moment. We staan stil bij het leven en voelen ons erg dankbaar.
Na het gesprek met Wim ben ik op een prettige manier verzadigd. Ik weet zeker dat Wim heeft meegelopen met Wim en dat Wim zo ontzettend trots is op Wim. Ik moet er een beetje van huilen.
Ik ga naar huis met in mijn verwonderwinkel een prachtige Wim-Wim situatie. Mijn dag kan niet meer stuk. Ik heb Wim niet gevraagd of ik de foto mag plaatsen op internet. … ik gok het erop…
Stel je voor…
Stel je voor dat er in de kranten meer artikelen over verwondering staan. Bijvoorbeeld: Over mensen die een moestuin hebben en vertellen over het nieuws wat is opgekomen. Over mensen die nieuwe smaken hebben ontwikkeld. Over mensen die een aandachtschenkerij zijn begonnen. Over mensen die verse inspiratie op de kaart zetten. Over mensen die hun ziel vertalen in kunst. Over mensen die geloven in liefde.
Ik zou graag zo’n krant kopen. Een krant vol verwondering. Tot dan maak ik mijn eigen kranten van verwondering. Doe je mee?
verwonderingen
verwaaien
als verhalen
vastroesten
—–
Hoe vaak ververs je jouw verhalen?
Hoe vaak laat je
een verse wind waaien
door jouw gedachten-nis?
Hoe vaak wis
je de illuzies?
—-
verwonder je
over jou zijn...
ik was
… daar
waar gedachten buitenissig
worden.
De sfeer is rijk. Het gras glanst bij de laatste zonnestralen. Daar op het Kunstveld in Uffelte gebeurt het. Daar is de kruisbestuiving tussen kunstenaars, de kunst en het veld vollop aanwezig. Mark van der Staay is initiatiefnemer in dit geheel, krijgt letterlijk voeten in aarde bij Jan Piet van den Berg. Jan van Os is de eerste “artist in tent”. En zo is er een nieuw initiatief. Ontstaan vanuit passie. Passie voor verbinding. Verder heb ik er nog geen woorden voor. Maar jee… wat ben ik blij dat ik erbij mocht zijn! Enneh… ga kijken! Een zijstraat (zandpad) van de Ruiterweg in Uffelte. De eerste kamperweg, na 300 meter links… en geniet!
De mensen die ik tegenkom versterken mijn IK. Soms voel ik me wij en kan ik niet goed voelen wat van mij en wat van die ander is. Ik heb daarom een recept bedacht. Een recept om bij je IK te blijven in een WIJ. Het recept smaakt heerlijk zolang jij jouw eigen ingredienten toevoegt. Feit blijft zonder jou geen mij. Je hebt de mensen in je omgeving nodig om jou te spiegelen. De WIJ is jouw IK, net zoals de IK jouw WIJ is.
Zo binnen, zo buiten. Zo boven, zo beneden, zo links en zo rechts, zo ik en zo wij.
De luchten waren vol van emotie en de wind maakte het thema volledig. Yavanne en ik waren op het festival : Theater langs de IJssel. Onder de paraplu van inspirerende woorden vroegen wij de mensen hun liefste woord te stempelen, of het meest indrukwekkendste of …
Het eerst woord waar iemand een stempel op drukte was “Dinges”… we eindigden met “Boesteren” en daartussenin zat Flamboyant, Poppedijne, Praatmuziek, Vriendelijk, Unaniem, Krijtrotsen, Coalitie, Kwinkslag, Ruimhartig en Versgevallen stilte (!). En daartussen zat Mensen, Bier Hier!, Bloesems, Wolkendek, Boekenwurm en Nietsnutten. Mooie woorden van Waarde! De PR-dames zijn Pleyzierig tevreden. Met Regelmaat.
Zondag.
Buiten drukt de warmte.
Binnen is het goed toeven.
De sfeer is vriendelijk, kabbelend.
Ik mocht daar zijn in het Stedelijk Museum in Zwolle , mét mijn verwonderwinkel!
De gesprekken waren bijzonder, integer, juist door de sfeer.
De vraag van waarde ging in eerste instantie over de boeken die je gelezen hebt, echter… mijn vraag die in mijn hart zit blijft: “waar verwondert u zich over?”
Wordt vervolgd…
© 2024 Verwondering als basis voor innovatie. All rights reserved.
